'Düşlerimi boyar
mısın?' Uzun süreli tedavi gören tüm çocuklara psiko-sosyal destek sağlamak
amacıyla projeler üretip hayata geçirme çabasında olan 'Hayata Renk Ver' derneğinin projelerinden
biri... Bu genç derneğin gönüllü üyeleri; çeşitli hastalıkları nedeniyle
hastanelerde uzun süre kalan çocuklarla, bu proje kapsamında; zaman zaman
eğlenceli, zaman zaman eğitici çalışmalar yaparak çocukların hastanelerde
geçirdikleri zamanı kaliteli hale getirmeye çalışıyorlar. Yaşıtlarıyla birlikte
okula gidemeyen öğrenci hastalar için hastanelerde açılmış sınıflar ve bu
sınıflar için devlet tarafından atanmış öğretmenler var. Ne yazık ki bazI sınıfların fiziksel koşulları hasta çocuklar için çok uygun değil. Çapa Tıp
Fakültesi' ndeki böyle bir sınıf için kolları sıvayan gönüllü dernek üyeleri
yaptıkları etkinliklerle ve topladıkları bağışlarla bu sınıfın hayata
geçirilmesine vesile oldular.
İşte bu sınıfın hikayesi:
İşte bu sınıfın hikayesi:
Bir gün, bir çocuk,
bir rüya görmüş; sonra bir çocuk daha, sonra bir başkası ve bir başkası...
Rengarenk rüyalarmış bunlar; çocuk kalplerin beyaz, gri, siyahlardan,
sıkıntılardan kaçıp sığındığı, rengarenk duvarların, resimlerin, çekmecelerin,
dolapların, kitapların, oyunların ve gülen yüzlerin olduğu rüyalar... Sonra bir
çocuk çok istemiş bu rüyaların gerçek olmasını; o kadar çok içten istemiş, o
kadar içten dua etmiş ki ve sonra bir başkası, bir başkası daha ve bir
ötekisi...
Derken bu dualar bir
araya gelmiş ve rüyaları gerçekleştirmek için başlamışlar dolaşmaya;
caddelerden geçmişler, virajlar dönmüşler, yokuşlar inmişler, çıkmışlar,
koşmuşlar, durmuşlar, havalanmışlar bazen ve konmuşlar ve kalkmışlar tekrar...
Ne zaman ki ulaşmışlar rüyalardaki tüm bu
renkleri taşıyan ve her zaman paylaşmaya hazır kocaman yüreklere işte o zaman
durmuşlar orada. Sonra dualar ve yürekler birleşmiş çocukların rüyalarını
gerçekleştirmek için. 'Düşlerimi boyar mısın?' diye seslenen çocuk yürekler,
böyle buluşmuş, renklerle dolu kocaman yüreklerle...
Şimdi gidip bakın; Çapa Tıp Fakültesi Çocuk Servisi'nde
rengarenk boyanmış koridor duvarları, hasta çocuk odaları, rengarenk
dolapların, çekmecelerin, masaların, kutu oyunların olduğu bir sınıf, resimler
çizilmiş duvarlar, kitaplar dizilmiş renkli raflar göreceksiniz ve gülen
yüzler. Ama en önemlisi size rengarenk boyanmış ellerini sallayan çocuklar var
orada, solgun yüzlerinde biraz olsun parlamaya çalışan gözleriyle, düşleri boyandığı, rüyaları biraz da olsa
gerçekleştiği, sıkıntıları azıcık aralandığı
için teşekkür eden ve iyileşmeyi bekleyen çocuklar...
Bizim dualarımız da
onlarla, çocuklar iyi olsun diye renk veren herkese ve bağışlarıyla bütün bu
rüyaların gerçekleşmesini hızlandıran çok sevgili Vehbi Güleç'e teşekkürler ...
'Düşlerimi Boyar
mısın?' ekip üyeleri adına;
Selda
GÜLEÇ
Dernek Üyesi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder